Sudah semestinya sebagai negara yang pernah
dijajah oleh British, kita akan cenderung untuk menggunakan segala jenis bentuk
sistem kehidupan kita berkiblatkan kepada British. Ini termasuklah undang-undang,
pendidikan, jalan raya, dan sebagainya.
Jika anda sedari, sistem jalan raya kita
sebenarnya adalah mengikut sistem British di mana apabila sesuatu jalan raya
atau lebuh raya yang dibina akan melalui kawasan berbukit-bukau, maka jalan
raya atau lebuh raya yang dibina itu akan melalui alur bukit-bukau tersebut.
Lihat sahaja lebuh raya di Bentong, Pahang atau Bukit Putus, Negeri Sembilan di mana
lebuh raya yang dibina adalah berbengkang-bengkok kerana mengikut alur bukit.
Tahukah anda bagaimana pula dengan sistem jalan
raya atau lebuh raya yang dibina apabila melalui bukit-bukau jika mengikut
standard Amerika Syarikat? Jika kita mengikut standard Amerika Syarikat,
bukit-bukau ini akan dipotong dan diratakan untuk membina jalan raya atau lebuh
raya yang lurus. Sudah tentu ini berbeza bukan?
Apa yang ingin saya sebutkan di sini ialah
mengenai sistem pendidikan negara kita yang sedang berubah daripada sistem
pendidikan British kepada sistem pendidikan Jerman.
Mengikut sistem pendidikan British, ia adalah
tertumpu kepada teori-teori sahaja di mana seseorang pelajar akan belajar
bersungguh-sungguh untuk belajar dan membaca buku semata-mata untuk
peperiksaan. Pendek kata, sistem pendidikan British berkehendakkan pelajar ‘memuntahkan’
sahaja apa yang dipelajari di kelas ke dalam soalan-soalan peperiksaan. Sudah
tentu kefahaman seseorang pelajar tidak akan teruji jika tidak diberi latihan
praktikal dalam mengamalkan apa yang dipelajari.
Sistem pendidikan Jerman pula berlainan dengan
sistem pendidikan British di mana sistem pendidikan Jerman ini menekankan
kepada praktikal ataupun latihan amali terhadap ilmu-ilmu yang dipelajari.
Sudah tentu sistem ini baik untuk pelajar untuk memantapkan pemahaman mereka
terhadap pembelajaran sesuatu bidang khususnya bidang kejuruteraan, elektrik,
mekanikal, teknikal, dan sebagainya.
Jika kita sedari sekitar akhir tahun 1990-an
dahulu, banyak Kolej-kolej Universiti ditubuhkan kerana menekankan kepada
kemahiran pelajar untuk membuat sesuatu khususnya dalam bidang kejuruteraan.
Ini adalah penting sebagai persiapan ilmu kepada pelajar-pelajar dalam bersaing
dengan bangsa-bangsa lain dalam industri kejuruteraan dan sebagainya. Bahkan
ada kolej-kolej kerjasama ditubuhkan dengan pihak luar negara seperti Jepun,
Perancis, dan Jerman.
Malah kewujudan seperti politeknik, Institut Kemahiran
Belia Negara (IKBN), Giat MARA, dan sebagainya sejak sekian lama sudah
menunjukkan sistem secara praktikal telah diamalkan untuk pelajar-pelajar yang
tidak meneruskan pengajian di universiti. Sudah tentu ia dapat membina
keusahawanan kepada pelajar-pelajar apabila diberi kemahiran dalam bidang-bidang
pengkhususan tertentu apabila mereka selesai menamatkan pembelajaran mereka
kelak.
Sistem pembelajaran secara praktikal sebenarnya
adalah lebih baik daripada teori untuk jangkamasa panjang seseorang individu
untuk mereka membina kerjaya kelak. Ini sudah tentu dapat mengelak daripada
seseorang itu terjunam dalam kerjaya yang langsung tidak berkaitan dengan
kelulusan yang diperolehi sewaktu belajar di universiti. Umpamanya belajar
pertanian di universiti tetapi bekerja di bank setelah menjadi graduan kelak.
Wallhua’lam.
http://wankamarul701.blogspot.com
No comments:
Post a Comment