Dalam
sejarah politik pemerintahan Islam, berlakunya perubahan bentuk pemilihan Ketua
Agama Islam daripada pemilihan secara syura kepada bentuk pemilihan secara
monarki.
Perkara
ini berlaku ketika pemerintahan Muawiyah bin Abu Sufyan setelah kematian Ali
bin Abi Talib. Tidak kurang daripada itu, Muawiyah berjaya meletakkan sistem
pewarisan takhta Ketua Agama Islam ini kepada keturunannya melalui kerajaan apa
yang dikenali sebagai Kerajaan Bani Umaiyah yang bertahan selama lebih kurang
600 tahun.
Muawiyah
seorang ahli politik yang bijak dan pandai mengambil peluang daripada suasana
politik yang sedang berlaku. Beliau memahami situasi politik umat Islam ketika
pemerintahan Usman dan Ali bin Abi Talib di Madinah di mana ketika ini
kekacauan sedang berlaku ketika pemerintahan kedua-dua sahabat nabi ini. Ketika
kekacauan sedang mula berlaku ini, beliau mula mempengaruhi orang ramai supaya
mengikutinya.
Muawiyah
mula naik menjadi Khalifah Islam setelah berakhirnya Perang Siffin.
Keunikan
cara politik Muawiyah Abu Sufyan ialah beliau tidak segan silu untuk menabur
wang kepada orang ramai supaya menyokongnya. Tambahan pula keturunan Muawiyah
ini adalah keturunan saudagar arab yang kaya-raya. Oleh itu, beliau tidak
segan-silu memohon jawatan khalifah ketika sahabat-sahabat nabi yang lebih
layak untuk menjawat jawatan ini seperti Ali Abi Talib yang masih hidup,
Abdullah bin Abbas, Abdullah bin Umar dan lain-lain.
Pengikut-pengikut
Muawiyah pula tidak kurang hebatnya dalam bersiasah. Antaranya ialah Amru bin
al-Ash, Abdullah bin Suraih, Dhahhak bin Qais dan lain-lain lagi sanggup menggunakan
apa sahaja cara untuk mencapai maksud tujuan politik mereka.
Selain
itu, Muawiyah juga mengangkat Ziyad Abu Sufyan yang merupakan anak luar nikah
ayahnya sendiri sebelum memeluk agama Islam menjadi pembantunya sehinggakan
Ziyad menjadi ahli politik yang terkenal.
Berlainan
dengan Saidina Ali Abi Talib yang amat berhati-hati dengan penggunaan wang
sehinggakan teman-teman rapat dengannya sekali pun melarikan diri daripadanya. Muawiyah
pula sentiasa menabur wang supaya orang mengikutinya.
Saidina
Ali terlalu keras dalam membuat sesuatu keputusan sehinggakan
pengikut-pengikutnya yang tidak bersetuju dengannya bangkit memberontak
menentangnya sendiri bahkan kadang-kadang Saidina Ali terpaksa mengikutnya pula
lantaran mereka memberontak.
Berlainan
pula dengan cara Muawiyah Abu Sufyan untuk menanangani dan berdepan dengan
masalah yang timbul oleh orang-orang yang boleh mencabarnya. Apa yang dilakukan
oleh beliau ialah menabur duit dengan sebanyak-banyaknya bahkan sanggup memberi
negeri kepada sesiapa yang boleh mencabarnya kelak!
Pendekatan
ini tidak digunakan oleh Saidina Ali Abi Talib dengan menggunakan harta umat
Islam semata-mata untuk mengukuhkan kekuasaannya.
Sebenarnya,
apa yang dilakukan oleh pemimpin politik Malaysia pada hari ini ialah menabur
duit kepada pengikut-pengikutnya supaya mereka tidak ditentang untuk terus
berkuasa walhal sehingga terpaksa menggunakan harta rakyat sekali pun. Pendekatan
ini sebenarnya yang meranapkan sistem pemerintahan politik Malaysia sehinggakan
rakyat terpaksa membayar harga yang tinggi dengan kenaikan kos dari semasa ke
semasa lantaran pemimpin mereka sendiri merompak harta mereka untuk terus
berkuasa.
http://wankamarul701.blogspot.my
No comments:
Post a Comment