Assalamualaikum w.b.t. dan Salam
Sejahtera.
Hanya tinggal 7 tahun lagi
sebelum kita melangkah masuk ke tahun 2020. Pada tahun ini Malaysia akan
mencapai status negara maju melalui visi dan misi Wawasan 2020 yang dilancarkan
pada tahun 1991. Ekonomi menjadi petunjuk aras sama ada Malaysia akan mencapai
status negara maju atau tidak pada tahun 2020. Bolehkah matlamat ini dicapai
kerana selepas krisis ekonomi Asia tahun 1997/98 belanjawan kerajaan sering
menunjukkan perbelanjaan defisit saban tahun.
Apa yang lebih penting lagi ialah
ekuiti bumiputera masih belum mencapai matlamatnya iaitu pemilikan 30% walaupun
tempoh rancangan Dasar Ekonomi Baru (DEB) sudah lama berakhir sejak 13 tahun yang
lepas. Sehingga tahun 2010, ekuiti bumiputera adalah 23.09 peratus iaitu
berjumlah RM167.7 bilion daripada jumlah kekayaan negara. Nampaknya matlamat
untuk mencapai matlamat pemilikan 30% hanya tinggal 7% lagi untuk dicapai.
Pemilikan ekuiti 23.09% ini adalah termasuk individu, Institut Kepentingan Bumiputera seperti Lembaga Tabung Haji, LTAT, dan agensi-agensi amanah seperti PNB, Perbadanan Usahaawan Nasional Berhad, Majlis Amanah Rakyat (MARA) dan Perbadanan Kemajuan EKonomi Negeri (PKEN).
Tiada gunanya sekiranya kita
meminta ekuiti bumiputera dinaikkan kepada 60% atau lebih sekalipun sepertimana
yang dituntut oleh Perkasa. Saya fikir cadangan itu adalah tidak realistik walaupun
penduduk bumputera adalah 67% daripada jumlah keseluruhan negara ini. Sekiranya
DEB setelah 42 tahun dilaksanakan sejak tahun 1971 masih belum mencapai
matlamat 30% apatah lagi dengan sasaran ekuiti 60%. Mungkinkah tahun 2090 akan
dicapai matlamat 60% ini? Apatah lagi dengan Perkasa yang hanya tahu memekik
mengenai isu perkauman di dalam negara ini. Banyak memekik daripada bertindak.
Itulah Perkasa. Saya fikir Perkasa wajar belajar daripada NGO-NGO kaum cina
sekiranya ingin membela nasib orang melayu.
Salah satu yang menyebabkan DEB
gagal mencapai matlamatnya ialah wujud amalan perniagaan Ali-Baba. Dalam
perniagaan ini, orang melayu yang dikhaskan untuk mendapat peluang perniagaan
ataupun saham-saham akan menjadi wakil kepada orang cina untuk mendapatkan
peluang tersebut. Seterusnya orang cina menjalankan perniagaan dan orang melayu
menjadi rakan kongsi tidur dan mendapat komisen ataupun upah daripada
perniagaan tersebut.
Timbul juga suara-suara daripada
Kongres Ekonomi Cina suatu ketika dahulu yang mahukan supaya ekuiti 30%
bumiputera dihapuskan secara berperingkat. Ini adalah kerana orang cina ingin
memperoleh kontrak-kontrak kerajaan melalui tender terbuka dan ingin
menghapuskan rasuah. Terpulanglah kepada pemerintah sama ada untuk melayan
tuntutan tersebut atau tidak. Tetapi dalam masyarakat majmuk seperti Malaysia
kepentingan majoriti haruslah diutamakan daripada kepentingan minoriti. Ada
baiknya juga suara Kongres Ekonomi Cina ini memandangkan bahawa isu rasuah
semakin menjadi-jadi dalam pentadbiran kerajaan.
Sememangnya kaum cina sinonim
dengan bangsa yang mempunyai banyak wang. Lihat sahaja semasa pelancaran Skim
Persaraan 1Malaysia (SP1M) yang merupakan simpanan KWSP untuk golongan yang
bekerja sendiri. Kaum ini rata-ratanya memasukkan wang mereka secara purata RM1
juta setahun pada awal-awal skim ini dilancarkan di mana sekali mereka
memasukkan duit mereka, duit itu adalah dalam lingkungan RM70,000 – RM80,000
sekali masuk. Apa yang menarik lagi ialah Akta KWSP sendiri yang menetapkan
dividen bagi pencarum-pencarum adalah wajib sekurang-kurangnya 2.5% setahun. Ini
diceritakan sendiri oleh Pegawai KWSP kepada organisasi saya dalam siri
ceramahnya suatu ketika dahulu.
Namun setelah penyimpanan wang ke
SP1M dibuat secara besar-besaran oleh golongan bukan bumiputera ini, syarat
telah digubal di mana had untuk simpanan SP1M ini dihadkan kepada RM60,000
setahun atau RM5,000 sebulan.
Apa yang lebih menarik lagi
berlaku ‘kelam-kabut’ di Ibu Pejabat KWSP apabila ada ahli keluarga Lim Goh
Tong yang ingin mengeluarkan simpanan KWSP beliau sebanyak RM1 juta. Sistem
KWSP ketika itu hanya boleh melaksanakan pengeluaran dalam RM40-60 ribu sahaja
bagi satu-satu masa. Sejak daripada itu, sistem pengeluaran KWSP dikemaskini
dan wang simpanan boleh dikeluarkan sehingga RM1 juta bagi sesuatu masa.
Ketirisan yang berlaku
membantutkan lagi usaha mencapai pemilikan ekuiti 30% bumiputera. Pada tahun
2009, Bernama melaporkan sejumlah RM52 bilion daripada RM54 bilion saham di
bursa saham yang diperuntukkan kepada bumiputera dilaporkan hilang. Ini diakui
sendiri oleh Perdana Menteri YAB Mohd. Najib. Sudah tentu perkara ini
menyedihkan disebabkan oleh orang-orang yang tidak amanah dalam menjalankan
tanggungjawab mereka. Sekiranya RM167.7 bilion sudah mewakili 23.09% ekuiti
bumiputera, ini bermakna bahawa RM52 bilion yang hilang itu sudah mewakili 7.16%
daripada ekuiti bumiputera. Sekiranya ketirisan tidak berlaku, maka ekuiti
bumiputera sudah mewakili 30.25% daripada ekuiti keseluruhan. Sudah tentu
sekiranya pemimpin atas beramanah dalam menjalankan tugas mereka sudah tentu
matlamat 30% ini sudah lama dicapai.
Jika dilihat tawaran-tawaran
amanah saham yang dikeluarkan oleh Pemodalan Nasional Berhad (PNB), ianya tidak
mendapat sambutan menggalakkan daripada golongan bumiputera. Contohnya apabila
PNB menawarkan Amanah Saham 1Malaysia (AS1M), didapati penyertaan bumiputera
adalah amat kurang. Apabila baki saham bumiputera yang tidak dibeli berjumlah
RM1.6 bilion ini dibuka kepada golongan bukan bumiputera, ia habis dijual dalam
masa 1 hari sahaja. Mengapa ini terjadi? Adakah kita kurang kesedaran atau
kurang modal? Sekiranya golongan bumiputera masih kurang kesedaran, kerajaan
perlulah menanam kesedaran ini dari bangku sekolah lagi. Sekiranya kurang wang,
bank-bank masih menawarkan kepada mereka untuk membeli saham-saham amanah ini.
Saya mencadangkan agar pihak
Kerajaan mewujudkan skim pinjaman tanpa faedah kepada golongan bumiputera ini
untuk meningkatkan penyertaan mereka terlibat dalam saham-saham amanah ini.
Sekiranya keadaan masih macam biasa, tidak sebesar mana tawaran PNB keluarkan
kepada orang ramai akan memperlihatkan penyertaan golongan bumiputera di tahap
yang biasa seperti sediakala.
Secara keseluruhannya, bagi
mencapai matlamat ekuiti bumiputera 30% ia memerlukan penglibatan secara
menyeluruh daripada Kerajaan dan juga rakyat. Pihak kerajaan perlulah amanah
dan jujur dalam membantu golongan bumiputera manakala golongan bumiputera pula
perlulah memanfaatkan peluang yang ada dan diberi sebaik-baiknya. Sudah lebih
50 tahun kita merdeka. Apa gunanya kita merdeka tetapi ekonomi masih dikuasai bangsa
asing.
Sekian, terima kasih.
No comments:
Post a Comment