Assalamualaikum
w.b.t. dan Salam Sejahtera.
Najib gagal. Itu
sahaja yang boleh dilafazkan kepada Najib selepas gagal mengemudi bahtera
Barisan Nasional (BN) menongkah arus badai pada PRU-13 yang lalu. Prestasi pada
kali ini lebih teruk daripada prestasi Abdullah pada PRU-12 tahun 2008 yang
lalu.
Nampaknya Anwar
adalah bukan lawan Najib pada PRU kali ini di mana kedua-duanya masing-masing
mengepalai Pakatan Rakyat dan Barisan Nasional. Ternyata Najib pada kali ini
rebah kepada Dato’ Seri Anwar. Pak Lah tentu boleh berbangga bahawa prestasi
beliau pada PRU tahun 2008 lebih baik daripada PRU pada kali ini.
Ternyata Najib
bukanlah seorang pahlawan atau wira yang boleh membawa Barisan Nasional ke
tahap yang lebih tinggi. Beliau gagal untuk menghadapi serangan bertubi-tubi
pihak pembangkang setiap hari dari segenap isu. Kerajaan beliau dilihat lebih
suka memburukkan isu peribadi pemimpin pembangkang daripada membincangkan terus
isu-isu pokok permasalahan rakyat. Jemputan Dato’ Seri Anwar untuk berdebat isu
ekonomi suatu ketika dahulu ditolak oleh beliau. Produk 1Malaysia yang menelan
belanja RM7.6 bilion nampaknya tidak berjaya. Baling batu dan terus lari itulah
sikap yang ditunjukkan oleh beliau setiap kali pembentangan belanjawan tahunan
dibuat dengan menghentam pembangkang ketika itu.
Teori ‘Rahman’
sudah menemui penghujungnya daripada Tunku Abdul Rahman (R), Abdul Razak (A),
Tun Hussein Onn (H), Tun Dr. Mahathir (M), Tun Abdullah (A), dan Datuk Seri
Najib (N). Genaplah pusingan pertama untuk teori ‘Rahman’. Mungkin tiba kali
ini untuk teori ‘Rahman’ untuk kali kedua di mana ‘R’ pada kali ini untuk
‘Razaleigh’ iaitu Tengku Razaleigh Hamzah iaitu bekas Menteri Kewangan di zaman
Tun Hussein Onn.
Zaman
kegemilangan Umno seolah-olah sudah mulai pudar. Ketika era 80-an dan 90-an,
Umno begitu gah dengan tokoh-tokoh politiknya yang hebat seperti Tun Musa
Hitam, Ku Li, Dato’ Seri Anwar, Tun Daim Zainuddin, Tun Dr. Mahathir dan
sebagainya. Kini Umno kelihatan lesu kerana tiada lagi pemimpin-pemimpin yang
hebat untuk mengepalai parti itu. Tiada lagi pemimpin-pemimpin yang hebat
melainkan pemimpin-pemimpin yang terpalit dengan isu rasuah dan jika ada
sekalipun pemimpin itu tidaklah menonjol sehebat mana apatah lagi dihormati
oleh pemimpin-pemimpin parti komponen yang lain.
Saya tidak
nampak pemimpin yang boleh menggantikan Najib sekiranya berlaku peralihan kuasa
pada kali ini melainkan Tengku Razaleigh Hamzah. Walaupun beliau merupakan
tokoh veteran namun jasa dan sumbangan beliau kepada parti dipandang sepi oleh
pemimpin Umno. Mungkinkah rezeki beliau untuk menjadi Perdana Menteri akan tiba
pada kali ini?
Ku Li memang
bercita-cita untuk menjadi PM sejak dahulu lagi namun rezeki adalah tidak
menyebelahi beliau di mana rezeki adalah menyebelahi Tun Dr. Mahathir. Ketika
Hussein Onn menjadi Perdana Menteri, beliau mempunyai 4 orang calon untuk
dilantik menjadi Timbalan beliau iaitu Tan Sri Ghazali Shafie dan 3 orang Naib
Presiden Umno iaitu Dr. Mahathir, Ghafar Baba dan Tengku Razaleigh Hamzah.
Antara calon utama yang mejadi pilihan Tun Hussein ialah Ghafar Baba dan
Razaleigh Hamzah. Namun setelah didesak berkali-kali oleh Ku Li, akhirnya Dr.
Mahathir dipilih oleh Tun Hussein memandangkan Dr. Mahathir tua lebih 10 tahun
daripada Ku Li. Selain itu, Dr. Mahathir juga seorang yang berkelayakan,
berani, tegas dan berpandangan jauh.
Ku Li juga
meminta agar Tun Hussein Onn melantik beliau menjadi Menteri Kewangan walaupun
secara tradisi menteri tersebut diisi oleh MCA. Ini adalah untuk meneruskan
legasi Tun Abdul Razak bagi menyusun ekonomi di bawah Dasar Ekonomi Baru (DEB).
Di bawah Ku Li, beliau menubuhkan Petronas, Pernas, Bank Bumputera dan
Pemodalan Nasional Berhad (PNB).
Sehinggalah Tun
Hussein Onn mengalami masalah kesihatan sebelum bersara menjadi Perdana
Menteri. Beliau bercadang ingin melantik Tengku Razaleigh Hamzah sebagai
Perdana Menteri walaupun terpaksa mengenepikan Dr. Mahathir sebagai Timbalan Perdana
Menteri ketika itu. Tun Hussein menyatakan kepada Ku Li :
“Li, I don’t trust him to take over my place. Dan
you mesti ingat Li tiada dalam perlembagaan menyebut seseorang Timbalan Perdana
Menteri secara automatik menjadi Perdana Menteri apabila berlaku sesuatu
kekosongan. I want you to be the next prime minister after me, no him..not
him.”
Akhirnya setelah
dipujuk berkali-kali ole Ku Li, Tun Hussein bersetuju melantik Dr. Mahathir
menjadi Perdana Menteri. Ketika ini perjanjian dibuat di mana apabila Dr.
Mahathir dilantik menjadi Perdana Menteri menggantikan Tun Hussein Onn, beliau
akan melantik pula Tengku Razaleigh Hamzah sebagai Timbalan Perdana Menteri.
Menurut Dr.
Mahathir pula, Tun Hussein Onn tidak memilih Ghafar Baba kerana tidak mengenali
beliau walaupun menerima undi tertinggi bagi calon Naib Presiden. Tengku
Razaleigh Hamzah pula tidak dipilih kerana membelakangkan Tun Hussein sewaktu
beliau menjadi Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Kewangan apabila berurusan terus
dengan Tun Abdul Razak. Ketika Ku Li menjadi pengerusi Petronas dan Pernas,
beliau memohon RM100 juta untuk setiap syarikat. Beliau melapor terus kepada
Tun Abdul Razak dan membelakangkan Tun Hussein Onn sebagai Ketua
Perbendaharaan. Oleh itu, Tun Hussein memilih beliau (Dr. Mahathir).
Namun ketika
Mahathir menjadi Perdana Menteri selepas tempoh 3 bulan, nasib betul-betul
tidak menyebelahi Ku Li apabila Dr. Mahathir mengatakan bahawa biarlah jawatan
Timbalan Perdana Menteri ditentukan sendiri oleh ahli-ahli Umno melalui pertandingan
Timbalan Presiden Umno apabila dikosongkan oleh Dr. Mahathir. Ku Li terpaksa
menentang Tun Musa Hitam dalam pemilihan Timbalan Presiden Umno. Beliau kalah
kepada Tun Musa Hitam sebanyak 2 kali iaitu pada tahun 1981 dan 1984. Jelas
nasib betul-betul tidak menyebelahi Ku Li ketika itu.
Seterusnya Ku Li
menentang Dr. Mahathir dalam pemilihan Presiden Umno pada tahun 1987. Ku Li
sebenarnya diminta Tunku Abdul Rahman dan Tun Hussein Onn bagi menentang Dr.
Mahathir kerana Umno telah tersasar dari pejuangannya. Dalam pertandingan itu,
Dr. Mahathir telah memenangi undi majoriti sebanyak 43 undi sahaja. Sebenarnya,
semasa pengiraan undi dibuat Tengku Razaleigh telah dikatakan menenangi
pertandingan tersebut. Namun, berlaku kejadian ‘lampu padam’. Sewaktu berlaku
‘lampu padam’ di bilik mengundi, irama muzik masih kedengaran dan alat penghawa
dingin terus berfungsi dan setelah lampu dinyalakan semula, Dr. Mahathir
diisytiharkan sebagai pemenang.
Semasa Pemilihan
Presiden Umno 1987, Tengku Razaleigh telah menjual hartanah beliau yang
terletak berhampiran padang lumba kuda di Kuala Lumpur kepada Sultan Brunei
berharga RM14 juta bagi membiayai kempen Team B. Team B juga membelanjakan wang
sebanyak RM20 juta untuk kempen mereka. Menurut wawancara James Chin dengan tokoh
politik kanan Sarawak, beliau diberitahu bahawa Mahathir menyokong Taib Mahmud
kerana Taib telah menderma berjuta-juta kepada peti perang Mahathir dalam
pergelutannya dengan Tengku Razaleigh. Sungguhpun begitu, tiada cara untuk
mengesahkan ini sungguhpun bukti cerita-cerita menyarankan bahawa ini mungkin
benar.
Penyokong-penyokong
Ku Li tidak berpuas hati dengan pengundian tersebut dan terdapat 78 orang yang
mengundi datang daripada cawangan-cawangan yang tidak berdaftar dengan
Pendaftar Pertubuhan. Ini bererti pengundian tersebut tidak sah. Rentetan
daripada itu, Umno diharamkan oleh mahkamah dan Umno Baru telah diwujudkan.
Banyak juga
peristiwa yang berlaku sewaktu Ku Li berada zaman kegemilangannya. Dalam satu
peristiwa, sewaktu dalam penerbangan pulang ke tanah air selepas menghadiri
satu perjumpaan di London, Tengku Razaleigh Hamzah telah didatangi oleh seorang
lelaki inggeris menawarkan sejumlah 500 juta Dollar Amerika kepada beliau agar
beliau menjadikan Petronas seperti Pertamina di Indonesia dan syarikat Shell di
Brunei. Permintaan lelaki inggeris itu agar Petronas beroperasi sebagaimana
Pertamina melalui perkongsian mana-mana syarikat dari luar atau mengikut jejak
Brunei yang memberikan syarikat Shell mengendalikan perniagaan tanpa memilik negarakan
syarikat-syarikat minyak. Tun Abdul Razak juga pernah menerima surat daripada
pemimpin Amerika agar memecat Ku Li daripada Petronas namun Tun tetap meminta
Ku Li menerajui Petronas.
Sebenarnya Bank
of Commerce adalah milik Tengku Razaleigh Hamzah. Pada asalnya beliau memberi
Bian Chiang Bank yang diasaskan pada tahun 1924 yang dibeli daripada keluarga
jutawan cina di Kuching iaitu milik Wee Kehang Chiang. Selepas membeli
keseluruhan saham bank tersebut, beliau telah memberikan kepada Kumpula Fleet iaitu
anak syarikat milik Umno untuk memastikan tabung Umno sentiasa mantap tanpa
mengambil keuntungan daripadanya. Selepas Umno diharamkan, bank tersebut
dinamakan ke atas milik individu dengan menukar namanya daripada Bian Chiang
Bank kepada Bank of Commerce dan digabungkan dengan Bank Bumiputera yang
dikuburkan menjadi CIMB Bank. Assetnya berjumlah dari 300 juta naik kepada
berbilion tetapi tidak dikuasai Umno tetapi atas individu tertentu. Ini
merupakan suatu pengkhianatan kepada legasi Tun Abdul Razak yang ingin membantu
ekonomi orang melayu.
Pada masa
sekarang Ku Li masih mempunyai pengaruh dalam arena politik Malaysia sungguhpun
beliau dianggap sebagai tokoh veteran Umno. Beliau dilaporkan bergandingan
dengan Muhyiddin untuk mengetuai proses mengambil alih kepimpinan parti
daripada Abdullah walaupun jalan ini dituruti oleh Najib kerana takut
‘tertinggal bas’ tidak lama selepas itu.
Mungkinkah Ku Li
akan menjadi Perdana Menteri Malaysia ke-7 selepas ini?
Sekian, terima
kasih.
http://wankamarul701.blogspot.com
Rujukan.
1. Hoi Khai Leong dan James Chin, 2003, Pentadbiran
Mahathir : Prestasi dan Krisis dalam Pemerintahan.
2. Kamal Amir, 2010, Tengku Razaleigh Hamzah :
Rahsia yang Terpendam.
3. Shahbudin Husin, 2011, Najib Perdana Menteri
Terakhir.
4. Tun Dr. Mahathir, 2012, Doktor Umum : Memoir Tun
Dr. Mahathir.
No comments:
Post a Comment