Adakalanya
melihat tingkah laku Dr. Mahathir kadang-kadang boleh dikatakan nyanyuk kerana
apabila orang yang pernah berkuasa bersara, sindrom untuk berkuasa lagi dalam
dirinya akan terus kekal sehingga ke akhir hayatnya.
Mendiang
Lee Kuan Yew yang berjaya membangunkan bangsa cina di tengah-tengah alam di
Nusantara mencadangkan supaya Dr. Mahathir untuk terus kekal dalam kabinet
sebagai menteri mentor selepas meletak jawatan. Saranan ini sebenarnya dibuat
sendiri Lee Kuan Yew setelah bersara menjadi Perdana Menteri Singapura.
Walaubagaimanapun, cadangan ini ditolak oleh Dr. Mahathir atas alasan dia ingin
berehat.
Namun,
tempoh bulan madu Dr. Mahathir hanya seketika apabila melihat Abdullah yang
menggantikannya sebagai Perdana Menteri dilihat lembik dan tidak berkemampuan
untuk mentadbir negara. Buat pertama kalinya, Barisan Nasional hilang majoriti
2/3 parlimen ketika Abdullah mentadbir. Pemimpin-pemimpin BN dan pembangkang
terkejut bukan kepalang kerana tidak menyangka bahawa BN buat pertama kalinya dalam
sejarah PRU (kecuali 1969) hilang 2/3 parlimen.
Keadaan
ini terus menyebabkan Dr. Mahathir mencampuri urusan kerajaan untuk terus
mengasak Abdullah supaya berundur diri daripada menjadi Perdana Menteri. Usaha
kali pertama Dr. Mahathir ini berjaya untuk meruntuhkan kepala keras Abdullah
untuk menjadi Perdana Menteri walaupun majoriti usaha ini hanya datang daripada
penulisan-penulisannya dalam blog untuk menghentam, mengkritik, dan menegur
Abdullah.
Dengan
berundurnya Abdullah, maka naiklah Najib sebagai memanda Perdana Menteri
Malaysia yang baru walaupun dihimpit dengan skandal pembunuhan Altantuya.
Sampai sekarang, isu Altantuya diam begitu sahaja. Tetapi, apa yang signifikan
dalam perubahan tradisi orang melayu setelah Najib menjadi Perdana Menteri
ialah kita buat pertama kalinya melihat orang lelaki memakai baju berwarna
pink. Sejak daripada itu, ramai isteri-isteri di Malaysia menyuruh suaminya
memakai baju berwarna pink.
Jika
Abdullah kaki tidur, maka Najib pula ialah kaki rembat duit sehinggakan beliau
menyatakan ‘cash is king’ sebagai talian hayat politik beliau. Duit ditabur ke
sana ke mari semata-mata untuk meraih simpati undi politik. Bagus juga perkara
ini kerana wang-wang cukai yang dibayar oleh peniaga-peniaga bukan melayu diberi
semula kepada orang-orang yang layak yang majoritinya orang-orang melayu.
Isu
1MDB terus membebalkan Najib kerana beliau terhimpit dengan isu ini. Apabila
sudah terhimpit, maka keluarlah kenyataan yang bukan-bukan sehinggakan
menunjukkan Najib ini sewel orangnya. Duit dalam akaun peribadinya sebanyak
RM2.6 bilion dikatakan sebagai wang derma orang arab.
Kadang-kadang
isu ini membosankan dan lama-kelamaan saya percaya isu RM2.6 bilion senyap
begitu sahaja.
Manakala
atas alasan isu 1MDB, Dr. Mahathir sekali lagi menyerang Najib. Tetapi, Najib
bukannya Abdullah yang mudah mengalah. Dibuang orang-orang yang tidak sebulu
dengannya sama ada dalam kerajaan ataupun parti. Ada baiknya Parti Umno ini
dijadikan sebagai Parti Najib.
Pilihanraya
Presiden Umno tahun 1987 terus dimainkan oleh Dr. Mahathir khususnya dalam
blognya untuk menunjukkan beliau mengamalkan demokrasi terpimpin. Adakah ini
demokrasi terpimpin kerana sepanjang 22 tahun Dr. Mahathir menjadi Perdana
Menteri Malaysia, hanya satu kali sahaja pertandingan jawatan Presiden di dalam
Umno?
Tetapi,
kemenangan Dr. Mahathir ini boleh dipertikaikan apabila berlakunya kejadian ‘lampu
padam’ ketika pengiraan undi sedang dibuat. Setelah lampu menyala semula, Dr.
Mahathir diisytiharkan menang dengan majoriti tipis sebanyak 43 undi sahaja
menewaskan Ku Li.
Jika
Mohd. Najib memecat Peguam Negara Tan Sri Ghani Patail ketika menjalankan
siasatan 1MDB ke atasnya, Dr. Mahathir juga memecat Tun Salleh Abbas sebagai
Ketua Hakim Negara apabila mengharamkan parti Umno pada tahun 1987 yang
menyebabkan kedudukannya sebagai Perdana Menteri terjejas. Dengan melihat
perkara ini, apakah yang dilakukan oleh Najib tidak dilakukan oleh Dr.
Mahathir?
Dr.
Mahathir harus ingat apa yang dilakukan oleh beliau dengan menghumban Anwar
Ibrahim ke dalam penjara selama 7 tahun. Mohd. Najib dikira masih baik apabila membiarkan
beliau boleh duduk semeja dengan Lim Kit Siang untuk membuat deklarasi yang
bukan-bukan untuk mendesak Mohd. Najib berundur.
Ketika
Dr. Mahathir menjadi Perdana Menteri pun, banyak isu-isu dan skandal-skandal kehilangan
wang terjadi seperti Bank Bumiputera, Perwaja, dan sebagainya. Timbal-terbalik
dengan isu 1MDB ia boleh dilihat sama sahaja walaupun Dr. Mahathir
mempertahankan bahawa duit-duit yang hilang sebenarnya ada transaksi manakala
1MDB tiada transaksi.
Kepada
Dr. Mahathir, lihatlah hasil ciptaan sistem ciptaan anda sendiri untuk terus
berkuasa. Kepada Najib, cerminlah diri anda untuk terus menjadi Perdana Menteri
kerana anda sedang diaibkan di seluruh dunia.
Sebab
itu bagi saya, Dr. Mahathir dan Mohd. Najib ini sama sahaja orangnya. Cuma bezanya
Dr. Mahathir sudah nyanyuk, Najibnya sudah sewel.
Wallhua’lam.
http://wankamarul701.blogspot.my